پنیرک، نرم کننده و ضد التهاب

ملین طبع
منضج
مانع ریزش مواد به عضو (رادع)
بازکننده انسدادهای کبدی
ادرار آور و زیاده کننده شیر (به صورت پخته برای افزایش شیر مادران به کار می رود)

ضماد ساییده برگ آن جهت شکستگی اعضا و تحلیل ورم های گرم و گزیدن زنبور و مگس

با عسل و با روغن زیتون و با روغن گل سرخ جهت سوختگی آتش

آشامیدن حدود 200 سی سی جوشانده شاخ و برگ آن با شکر جهت سرفه و گرفتگی صدا و رفع خشونت آن که حادث از حرارت و یبوست باشند و زخم مثانه و سوزش ادرار مفید است

نشستن در جوشانده برگ آن جهت سختی های رحم  و نرم کردن آنها و نرم کردن ورمهای مقعد

چون برگ تازه آن را ساییده و با کره تازه گاوي بر بدن بمالند هیچ گزنده او را نگزد

برگ تازه نورسته کوچک نازك آن را پخته می خورند و بهترین استعمال آن در غذاها با گوشت پرندگان است

  مضرات:
مصرف زیاد آن سست کننده معده های ضعیف است.
برای مزاج های سرد و تر مناسب نیست.

مصلح پنیرک:
در گرم مزاجان ترشی ها و در سرد مزاجان فلافلی و معجون کمونی.

مقدار شربت:
 از آب آن تا پنجاه درم.

مواد مژثره:
مهمترین مواد مژثره گلهای پنیرک را موسیلاژ تشکیل می دهد که در اثر هیدرولیز آن گالاکتوز، آرابینوز، گلوکز، رامنوز و گالاکتورونیک اسید حاصل می شود. گلها همچنین شامل آنتوسیانین ها می باشند.

موارد استعمال در طب جدید (گیاه درمانی):
در درمان گاستروانتریت، علائم سرماخوردگی، التهاب دهان و گلو، و سرفه مورد مصرف دارد.

آثار فارماکولوژِک:
با توجه به اینکه میزان موسیلاژ در دوز مصرفی بسیار پایین و غلظت آنتوسیانین به اندازه کافی می باشد، لذا اثرات درمانی پنیرک به آنتوسیانین ها نسبت داده شده است.
ولی وجود موسیلاژ در گل پنیرک سبب بروز اثرات ضدالتهابی، محافظت کننده و بهبود زخم ها، نرم کننده و پوشش دهندگی می شود.