سابقا به عنوان مدر ، معرق ، ضد اسكوربيت و آرام كننده به كار مي رفته و در مصارف خارجي نيز به عنوان التيام دهنده زخمها و رفع خارش مصرف داشته است . چون دانه آن اثر تصفيه كننده خون دارد، در بيماري هاي جلدي مزمن ، Impetigo و اگزماهايي كه پس از خشك شدن ، لكه هاي شيري رنگ در پوست ايجاد مي كند ، ميتواند مورد استفاده قرار گيرد
بعضي از دانشمندان آن را در رفع يرقان موثر ذكر نموده اند . سابقا از شربتي كه از گلهاي اين گياه تهيه مي گردد براي آرام كردن سرفه در برونشيت و سل استفاده مي شده است .
اعضاي مختلف اين گياه به علت دارا بودن گلوكزيد مولد اسيد سيانيد ريك ، ممكن است مسموميت ايجا نمايد . از اين لحاظ مقادير مصرفي آن بايد طوري باشد ، كه ايجاد خطر ننمايد .